Deze week in de pers; 30% van de kerstverlichting is onveilig. Als electrotechnicus heb ik inderdaad mijn bedenkingen als ik die hele goedkope lampjes uit China zie. Maar waarom nu juist dit bericht nu in de pers? Die lampjes zijn er toch al jaren?
Wat blijkt? TUV Duitsland is niet actief in de wereld met testen van deze soort electra artikelen. KEMA wel en is zeer groot in deze markt. Dus heeft TUV Duitsland dit bericht met veel bombarie gepubliceerd weten te krijgen om KEMA keur in een kwaad daglicht te stellen. Het gaat hier in werkelijkheid over oude voorraden die in NL niet te koop zijn geweest en vermoedelijk ook ten onrechte CE en KEMA keur hadden (door de fabrikant aangebracht zonder daadwerkelijk gekeurd te zijn).
Niet alles wat in de media staat is waar (en dit is een understatement!).
zaterdag 5 december 2009
donderdag 19 november 2009
Invloed van bekend zijn met een risico ...
Ik vraag me af of er risicoanalyse methodieken zijn die de (on)bekendheid met een risico meenemen. Dat noemen we denk ik risicoperceptie in plaats van risicoanalyse.
Ik spreek de laatste tijd mensen over de gevaren van waterstof en opvallend is dat niemand van die mensen ervaring heeft met waterstof, laat staan kennis heeft van incidenten met waterstof maar ze schatten wel de risico's hoog in. Kwestie van 'onbekend maakt onbemind'.
Dus hoe mensen risico's zien hangt sterk af van hun kennis en ervaringen over deze risico's. Kernenergie is eng, UMTS ook, dus zijn de risico's groot denkt men.
Oudere mensen kennen wel dit filmpje over de gevaren van waterstof, zie ook Wikipedia.
Ik spreek de laatste tijd mensen over de gevaren van waterstof en opvallend is dat niemand van die mensen ervaring heeft met waterstof, laat staan kennis heeft van incidenten met waterstof maar ze schatten wel de risico's hoog in. Kwestie van 'onbekend maakt onbemind'.
Dus hoe mensen risico's zien hangt sterk af van hun kennis en ervaringen over deze risico's. Kernenergie is eng, UMTS ook, dus zijn de risico's groot denkt men.
Oudere mensen kennen wel dit filmpje over de gevaren van waterstof, zie ook Wikipedia.
zondag 8 november 2009
Kinderen prikken
Grappig; vandaag in het nieuws dat kinderen weinig nut zien van de (mexicaanse) griepprik. Pijnlijk voorbeeld van risico-inschatting vragen aan de verkeerde personen :-)
Kinderen denken natuurlijk alleen aan de lasten (pijn bij het prikken) en missen die delen van de hersenen die rationeel denken aan de gevolgen in de toekomst mogelijk maken.
Natuurlijk was dit alleen een vrij zinloos bericht in de media maar in praktijk gebeurt dit bij risicoanalyses vaak; inschatting van risico's laten doen door de verkeerde mensen - bijvoorbeeld door een risicoanalist of veiligheidskundige die uw omgeving helemaal niet kent.
Kinderen denken natuurlijk alleen aan de lasten (pijn bij het prikken) en missen die delen van de hersenen die rationeel denken aan de gevolgen in de toekomst mogelijk maken.
Natuurlijk was dit alleen een vrij zinloos bericht in de media maar in praktijk gebeurt dit bij risicoanalyses vaak; inschatting van risico's laten doen door de verkeerde mensen - bijvoorbeeld door een risicoanalist of veiligheidskundige die uw omgeving helemaal niet kent.
zaterdag 7 november 2009
Risico's en rekenen
Al enige tijd ben ik bezig een risicoanalyse uit te voeren voor een door een waterstof brandstofcel aangedreven voertuig. Dan kom je in aanraking met allerlei regelgeving die in NL ook wel als machinerichtlijn aangeduid wordt. Gebruikelijk in de machinebouw is een methodiek onder de naam Fine-Kinney. Hierin wordt risico berekend als product van waarschijnlijkheid, blootstelling en effect.
Niets nieuws onder de zon. De drie parameters zijn in klassen verdeeld en omdat ik wel graag wil weten waarom bijvoorbeeld een dode als effect de waarde 15 krijgt en meerdere doden de waarde 40, ben ik op zoek gegaan naar de oorspronkelijke informatie over deze methodiek.
In 1971 (!) heeft W.T. Fine in de Journal of Safety Research deze methode beschreven. Het betreffende artikel geeft echter geen enkele onderbouwing over de methodiek!
Waar dhr. Kinney in de annalen thuishoort is me nog niet bekend.
Het verbaast me zeer dat een methodiek al 38 jaar gebruikt wordt op basis van een dermate rudimentair artikel.
EDIT 08-11-2009
Inmiddels gevonden: Kinney, G. F., & Wiruth, A. D. (1976). Practical Risk Analysis for Safety Management. China Lake, CA: NWC Technical Publication 5865, Naval Weapons Centre.
Deze publicatie is als niet-USA ingezetene alleen op papier te krijgen bij een USA vestiging van het defensie apparaat.
Op internet nergens veel diepgang te vinden over deze methodiek. Wel een uiterst kritisch document geschreven door een medewerker van de Katholieke Universiteit Leuven. In dit onderzoek beoordeelden een zestal deskundigen de waarschijnlijkheid, blootstelling en effect van een vijftiental scenario's. De resultaten varieerden tussen 54 en 776 zonder enige correlatie met de zes personen.
Zijn conclusie: "Er moet dus geconcludeerd worden dat de methode Kinney niet naar behoren gebruikt kan worden om de analyse van risico van een werksituatie uit te voeren en de prioriteiten van een actieplan van preventie in de onderneming op te stellen."
En de halve wereld gebruikt dit dus... voor zeer kritische machines.
/EDIT
Niets nieuws onder de zon. De drie parameters zijn in klassen verdeeld en omdat ik wel graag wil weten waarom bijvoorbeeld een dode als effect de waarde 15 krijgt en meerdere doden de waarde 40, ben ik op zoek gegaan naar de oorspronkelijke informatie over deze methodiek.
In 1971 (!) heeft W.T. Fine in de Journal of Safety Research deze methode beschreven. Het betreffende artikel geeft echter geen enkele onderbouwing over de methodiek!
Waar dhr. Kinney in de annalen thuishoort is me nog niet bekend.
Het verbaast me zeer dat een methodiek al 38 jaar gebruikt wordt op basis van een dermate rudimentair artikel.
EDIT 08-11-2009
Inmiddels gevonden: Kinney, G. F., & Wiruth, A. D. (1976). Practical Risk Analysis for Safety Management. China Lake, CA: NWC Technical Publication 5865, Naval Weapons Centre.
Deze publicatie is als niet-USA ingezetene alleen op papier te krijgen bij een USA vestiging van het defensie apparaat.
Op internet nergens veel diepgang te vinden over deze methodiek. Wel een uiterst kritisch document geschreven door een medewerker van de Katholieke Universiteit Leuven. In dit onderzoek beoordeelden een zestal deskundigen de waarschijnlijkheid, blootstelling en effect van een vijftiental scenario's. De resultaten varieerden tussen 54 en 776 zonder enige correlatie met de zes personen.
Zijn conclusie: "Er moet dus geconcludeerd worden dat de methode Kinney niet naar behoren gebruikt kan worden om de analyse van risico van een werksituatie uit te voeren en de prioriteiten van een actieplan van preventie in de onderneming op te stellen."
En de halve wereld gebruikt dit dus... voor zeer kritische machines.
/EDIT
woensdag 4 november 2009
Even geduld a.u.b.
Met enige regelmaat (geen garanties!) zal ik de tijd nemen hier alledaagse en niet-alledaagse observaties te geven over hoe mensen en bedrijven omgaan met risico's.
Dat kan zakelijk (www.kineta.nl) zijn maar veelal ook niet.
Suggesties? Mail me op info@kineta.nl !
Dat kan zakelijk (www.kineta.nl) zijn maar veelal ook niet.
Suggesties? Mail me op info@kineta.nl !
Abonneren op:
Posts (Atom)
